Έντε λα Μαγκέτ ντε Βοτανίκ
Το Έντε λα Μαγκέτ ντε Βοτανίκ αποτελεί λαϊκόν άσμα, γραμμένο το 1932, από πέντε μερακλήδες Ελληνάρες, στο ουζερί "Το Στέκι του Στράτου". Είναι γραμμένο σε συνθηματική γλώσσα, της οποίας η χρήση τεκμηριώνεται στη συνέχεια.
ΓλώσσαΕπεξεργασία
Η Φρικηπαίδεια, έχοντας το αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, και ύστερα από μακρόχρονες και κοπιαστικές έρευνες, με περηφάνια σας παρουσιάζει την αποκωδικοποίηση της συνθηματικής γλώσσας του τραγουδιού.
Κωδική γλώσσαΕπεξεργασία
Έντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ,
αλα πι και φικ εξηγιέται αλελεπτίκ.
Στα ντε μπουζουκέν ντε καμπαρέν,
άλα ντε δικό μας ο καρέν.
Άιντε α λα φουμέντο και μαστουριόρε
με τε γκομενέτε ο ντεκέν
και η Αγγέλω πατημέντο,
φλόκο ντ' αργελέ.
Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ,
λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ
κι έντρεμεν ντρε κάργα ντε μαγκέν
γιατί φτιαξάρε στο μινούτο ντε δουλειέν.
Άιντε α λα φουμέντο και μαστουριόρε
με τε γκομενέτε ο ντεκέν
και η Αγγέλω πατημέντο,
φλόκο ντ' αργελέ.
ΜετάφρασηΕπεξεργασία
Ένας μάγκας στο Βοτανικό
Πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
Στα μπουζούκια και στα καμπαρέ
και μες το δικό μας το καρέ
Άιντε τη φουμάρει, και μαστουριάζει
Με τη γκόμενά του στον τεκέ
Κι η Αγγέλω τους πατάει
Φωτιές στον αργιλέ
Είναι μάγκας είναι μπελαλής
Απ'τον Βοτανικό ο πιο νταής
Τον ετρέμουν όλοι οι μάγκες
Γιατί τις φτιάχνει επιτόπου τις δουλειές
Άιντε τη φουμάρει, και μαστουριάζει
Με τη γκόμενά του στον τεκέ
Κι η Αγγέλω τους πατάει
Φωτιές στον αργιλέ
Η συνθηματική του γλώσσαΕπεξεργασία
Το τραγούδι γράφτηκε για να εξυμνήσει τη μαγκιά και τη γαμιστερότητα των Ελλήνων. Επειδή, όμως, το άγρυπνο μάτι του εχθρού μας παρακολουθεί, οι στιχουργοί αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια τεχνητή γλώσσα, ώστε να μη μας καταλαβαίνει.