Θεωρία του "Ταπ ταπ"
Η θεωρία του "Ταπ Ταπ" ή ακριβέστερα θεωρία του "Πατ Πατ" (από το αγγλικό ρήμα patting) είναι μια κοινωνιολογική θεωρία εμπνευσμένη από τα διδάγματα του Max Weber και του Claude Levy - Stross που εξηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά στις ερωτικές σχέσεις. Διατυπωμένη στις αρχές του 21ου αιώνα (ένα μεσημέρι κάτω απ' την Ακρόπολη) από την Ν. (ενώ έτρωγε παγωτό και νόμιζε ότι είχε κολλημένο μαϊντανό στα δόντια) η θεωρία αυτή προσφέρεται να μας δείξει ένα ασφαλές κριτήριο μέτρησης της συμπάθειας του συνομιλητή μας και κυρίως αυτού/αυτής που μας αρέσει.
Διαδικασία του "Ταπ ταπ"Επεξεργασία
Για να εφαρμόσουμε στην πράξη το κριτήριο του Ταπ Ταπ απαιτείται πρωτίστως η ύπαρξη δύο υποκειμένων, του "παθητικοποιημένου" ή "καψουρεμένου" και του "ενεργητικού" ή αλλιώς "μαλάκα". Στη συνέχεια απαιτείται ο πρώτος να τρέφει ενδόμηχα αγνά αισθήματα για τον άλλον χωρίς ωστόσο αυτός να το ξέρει (λάικ. να τον γουστάρει βρε αδερφέ, να κόβει φλέβα που λέει και ο σοφός λαός). Τέλος, θα πρέπει ο "μαλάκας" της υπόθεσης να δείξει την εύνοιά του στον καψούρη αλλά με τρόπο που θυμίζει χάδι στον αγαπημένο σου σκύλο. Εξ' ου λοιπόν και το "Με χεις φίλο? σε χω σκύλο". Και να πως γίνεται: τη στιγμή που ο παθητικοποιημένος περιμένει ανάλογη προς τα αγνά του αισθήματα ανταπόκριση και μεταχείρηση από τον ενεργητικό, αυτός καταστρέφει πάσα προσδοκία με μια κίνηση. Ένα απλό "Ταπ Ταπ" στο κεφάλι του. Με αυτό τον τρόπο ολοκληρώνεται η διαδικασία και αντλούμε τα (πικρά πολλές φορές) συμπεράσματα επιστημονικού πάντα χαρακτήρα.
Το "Ταπ Ταπ" στην καθημερινότητα μαςΕπεξεργασία
Η συνηθέστερη ηλικία για να δεχτείς ένα "Ταπ Ταπ" έιναι η εφηβεία. Συνήθως γίνεται τις σχολικές ώρες κατά τη διάρκεια του γυμνασίου. Ωστόσο, οι επιστήμονες λένε πως πoτέ δεν είναι αργά για να δώσεις εσύ ένα.
Επιστημονικές εξελίξειςΕπεξεργασία
Η θεωρία αυτή εχει σταματήσει να διατυπώνεται με τέτοια μεγάλη συχνότητα κυρίως λόγω της κύριας εκφράστριάς του, της Ν. Προς το παρόν η ίδια επεξεργάζεται ταυτόχρονα πολλές θεωρίες ώστε να τις διατυπώσει στο μέλλον στον έκπληκτο φίλο της Χ. Δυστυχώς δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για την έρευνά της παρά μόνο ότι κλαίει με τα πουρνάρια και ότι γελάει μέχρι θανάτου αν καποιος κολλήσει την τσίχλα του σε πετσέτα (που by the way έμοιαζε απίστευτα με χαρτοπετσέτα).