Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή
Η Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή (backflipping για τους άσχετους) ήταν ένα είδος πρωτότυπης σωματικής και πνευματικής άσκησης που αναπτύχθηκε στην νότια Ιταλία, κατά την περίοδο της Αναγέννησης, ως αντίδραση στο κίνημα της Εμπρόσθιας Εναέριας Περιστροφής. Αν και το όνομα παραπέμπει σε αίρεση του αρχικού κινήματος, η Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή διαφοροποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε αναγνωρίστηκε επίσημα από την καθολική εκκλησία ως ξεχωριστό δόγμα.
Αρχικά χρησιμοποιούνταν από ιατρούς, ως μια αποτελεσματική μέθοδος για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, κυρίως για την θεραπεία έντονων πονοκεφάλων και πονόκωλων, αφού, οι κινήσεις που απαιτούσε, χαλάρωναν το μυϊκό σύστημα. Σε σημειώσεις γνωστού ιατρού της επόχης αναφέρεται ότι: Σε περίπτωση που ο ασθενής δεν έχει το σθένος να προγματοποιήσει μόνος του μια Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή, τότε το άλμα θα πραγματοποιηθεί πάνω στο στρώμα του κρεβατιού του ασθενούς, ενώ δύο άνδρες θα κρατούν τους βραχίονές του, παρέχοντας την κατάλληλη ώθηση.
Οι επιπτώσεις, τα αποτελέσματα των επιπτώσεων και η επέκταση της χρήσης τηςΕπεξεργασία
Η φήμη της διαδόθηκε στην Ανατολή, μετά από ένα ατύχημα στο οποίο ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος ο 6ος της Ιταλίας έσπασε τον λαιμό, τη μέση και τα δυο του πόδια, επιχειρώντας μια Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή. Μετά την ανάρρωσή του (3,5 χρόνια περίπου), ο Λουδοβίκος απαγόρευσε την πρακτική σε ολόκληρη την Ιταλία, ενώ το ατύχημα διαδόθηκε και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έσπευσαν να κάνουν το ίδιο. Την περίοδο αυτή, οι διώξεις των υποστηρικτών της Οπίσθιας Εναέριας Περιστροφής ήταν ανελέητες. Μεγάλοι ιατροί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Ανατολή για να αποφύγουν τα μυστικά τάγματα των "Ορθοπατητών" που είχαν δημιουργηθεί απ’ τον Βασιλιά, αποκλειστικά και μόνο για την αιχμαλώτιση και τον σκληρό βασανισμό των υποστηρικτών του κινήματος της Οπίσθιας Εναέριας Περιστροφής έναντι της Εμπρόσθιας Εναέριας Περιστροφής.
Πολλοί απ’ αυτούς εγκαταστάθηκαν στην Ιαπωνία, όπου και δίδαξαν την τέχνη τους μακριά από την απειλή των "Ορθοπατητών". Τότε, για πρώτη φορά, η Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή αναγνωρίστηκε ως φιλοσοφική στάση απέναντι στη ζωή, συναρπάζοντας τους Ιάπωνες φιλόσοφους που τη μελέτησαν. Σύμφωνα με διαδεδομένη πεποίθηση της εποχής εκείνης για την Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή, το απότομο περιστροφικό άλμα συμβόλιζε τις μεταστροφές της ζωής, ενώ η τελική προσγείωση σε σταθερή όρθια θέση, συμβόλιζε την αποκατάσταση της ισορροπίας του σύμπαντος. Έτσι, η Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της Ιαπωνικής παράδοσης, ενώ αργότερα, χρησιμοποιήθηκε κι από τους νίντζα με μεγάλη επιτυχία.
Η χρήση της επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο σπουδαίος Ιταλός αλχημιστής, Κόπρο Λάγκνο, χρησιμοποίησε την Οπίσθια Εναέρια Περιστροφή σε σποτάκι για τα "παξιμάδια" του. Έδειχνε έναν κύριο να εκτοξεύει έτοιμα "παξιμάδια" απ' τον πισινό του, κάνοντας Οπίσθιες Εναέριες Περιστροφές. Βέβαια, οι -τότε ανυποψίαστοι- καταναλωτές δεν πήραν στα σοβαρά τη διαφήμιση, η οποία έδειχνε πώς παρασκευάζονταν στην κυριολεξία τα δημοφιλή "παξιμάδια", αλλά το έλαβαν ως μία χιουμοριστική απεικόνιση των βιολογικών της συστατικών, αλλά και της ευκολίας παρασκευής τους.
Στην εποχή μας, η επίδραση της Οπίσθιας Εναέριας Περιστροφής είναι εμφανής σε πολλά αθλήματα, αν και ο αρχικός στόχος της έχει πλέον ξεχαστεί. Παρόλα αυτά, οι ευεργετικές της ιδιότητες έχουν παραμείνει απαράλαχτες στο πέρασμα του χρόνου.
