Παναγίτσας
Αμφιλεγόμενη καλτ φιγούρα της παγκόσμιας σύγχρονης τέχνης.
Το έργο του εμπνέεται από ένα σύνθετο πλέγμα ερεισμάτων με κοινό σημείο την πόλωση ανάμεσα στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Οι κριτικοί τέχνης διχάζονται για την αξία του αν και εμπορικά γνώρισε απρόσμενη επιτυχία. Σήμερα αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης του 20ου αιώνα.
ΚριτικήΕπεξεργασία
Notice: The following section appears in a foreign language and needs to be translated
Many contemporary art critics have denounced His status as a cultural icon, describing His work as derivative and citing obvious Walt Disney influences in panagitsas' signature way of hugging the models portraing His "mother".
Despite facing numerous such allegations of mimickry, He has invariably avoided any public confrontation with Ηis detractors, choosing instead to issue no comments on the subject.
Still, as confirmed by panagitsas' biographers, backdoor encounters with those not appreciative of panagitsas' work often ended in fierce and prolonged debates.
In one marked occasion, the ruthless slander of a well known panagitsas-skeptic elicited the rather eloquent -though uncharacteristically profane- rebuttal of a visibly enranged panagitsas, who ιn a sudden burst of anger begun to verbally attack Ηis adversary. (what follows is an excerpt from the ensuing emotionally charged speech left untranslated due to copious amounts of obscenity)
"Το πουλί μου όταν σκάζει
χίλια χρώματα αλλάζει
καίγεται και φλόγες βγάζει
λες και είναι πετρογκάζι
Το πουλί μου οπλοφορεί
και έχει άκρη σουβλερή
το πουλί μου να τ' ακούς
έχει χάρισμα πειθούς
Το πουλί μου είναι διπλό
πάρε το με το καλό
το πουλί μου όταν ξεδίνει
και απ' τις δυο μεριές σε χύνει"
ΕΙΔΕΣ; ΤΑ ΑΚΟΥΣΕΣ ΧΕΣΤΡΑΚΙ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕ ΓΑΡΓΑΡΑ, ΚΡΥΨΟΥ, ΒΟΥΒΑΙΝΕ, ΔΕ ΜΕ ΞΕΣ ΚΑΛΑ ΕΜΕΝΑ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΡΕ, ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΦΙΟΓΚΟ"
Είπαν για τον ΠαναγίτσαΕπεξεργασία
“Δεν υπάρχει Θεός. Δεν υπάρχει Χριστός. Δεν υπάρχει ούτε καν Άγιος Παντελεήμονας.”
- Νίτσε
“ΑΧ! ΕΝΑC ΜΙΚΡΟΥΛΗC ΠΑΝΑΓΙΤCAC! ΤΙ ΓΛΥΚΟC ΠOY EINAI!”
- Κατηχητικού
“για μας υπάρχει μόνο ένας, ο Άγιος Δημήτριος.”
- Σαλονικιός για τον Παναγίτσα.