Πιστεύω του Ikariam
Το παρακάτω ιερό κείμενο αποτελεί το Σύμβολο της Πίστεως των απανταχού καμμένων στο ονλάιν παιχνίδι Ikariam. Συνηθίζεται δε να ψάλλεται ως επίκρουση όταν οι προαναθερθέντες καμμένοι ξενυχτάν πάνω από τα πισιά τους βαζοντας τους εικονικούς τους στρατιώτες (οπλίτες, πυροβολητές θείου, πυροβολητές μεθανίου (κοινώς κλανιάρηδες), κτλ κτλ) να κοπανιούνται προσέχοντας μη τυχόν ξεχαστούν και φύγει κανα κύμα με 69 γίγαντες αντί για 70 ή με 17 καταπέλτια αντί για 18 γιατί θα τους κράξει η συμμαχία, το φόρουμ, και ίσως να φάνε και καμιά κυκλο-στριφογυριστή κλωτσιά από τον Τσακ Νόρις.
Άλλοι πάλι, που διακρίνονται από την ταμπέλα "Προσοχή - Χωματουργικές εργσίες σε εξέλιξη" που έχουν κρεμάσει έξω από τις πόλεις τους, σιγοτραγουδούν τον ύμνο πατώντας το μαγικό κουμπάκι Επέκταση, μετά από μια κουραστική μέρα μαζέματος υλικών. Στις τελευταίες εκδόσεις μάλιστα, παρατηρείται το φαινόμενο η μερίδα των παικτών που ακολουθούν αυτό το τελετουργικό να αυξάνεται κατακόρυφα, με αποτέλεσμα οι αληθινοί ντόμπροι πολεμιστές να αντιμετωπίζουν προβήματα επιβίωσης και περιθωριοποίησης.
Ενίοτε χρησιμοποιείται και σαν όρκος που πρέπει να δώσουν οι άξιοι πολέμαρχοι και μέγιστοι στρατηλάτες της Συμμαχίας πριν την έναρξη κάποιου εξαντλητικού πολέμου (εξαιρούνται οι πλέον εθισμένοι στο χτίσιμο μπετατζο-σύμμαχοι).
Επιτέλους ο ύμνοςΕπεξεργασία
ποιήτριαν Παλατιών και λοιπών αναβαθμίσεων, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ενα Στρατόν, τον ιδιόκτητον του παίκτη τον μονάκριβον,
τον εκ του Θείου γεννηθέντα προ πάντων των μαχών·
Πυρ και πυρός, λαίλαπαν αληθινήν εκ κατακτητή αληθινού, κατασκευασθέντα, ου ποιηθέντα,
ομοούσιον τω Παίκτη, δι ου τα πάντα λεηλατήθησαν.
Τον δι ημάς τους Συμμάχους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των καραβιών
και σαρκωθέντα εκ Χρυσών Πανοπλιών και Ατσάλινων Ξιφών.
Πολεμήσαντα τε υπερ ημων εις Κόσμον Άλφα
(εδώ βάζετε τον κόσμο που παίζετε εκτός κι αν είστε στον κόσμο σας)
και νικόντα και λεηλατήσαντα.
Και θριαμβέυσαντα την τρίτη ημέρα, κατά τας Βοήθειας.
Και επανελθόντα εις τις πόλεις ημών και καθεζόμενον εκ δεξιών του Δημάρχου.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης νικήσαι εχθρούς και ανενεργούς,
ου της κυριαρχίας ουκ έσται τέλος.
Και εις την Έρευναν την αγίαν, τη κύριον, τη ποντοποιόν,
την εκ της Ακαδημίας εκπορευόμενην, τη συν Παίκτη συμπροσκυνούμενην και συνδοξαζόμενην,
την λαλήσασα δια του Συμβούλου.
Εις μίαν, αγίαν, καθολικην Συμμαχίαν.
Ομολογώ εν γιουρούσι εις άφεσιν καταληψιών.
Δεν προσδοκώ ανάστασιν ανενεργών,
αλλά μόνον ζωην της Συμμαχίας εις το μέλλοντα σέρβερ.
