Σουβλάκι Magnus
Ordo Fratrum Maiorum Suvlacofagorum (Λεγεώνα Αδελφών Μειζόνων Σουβλακοφάγων)Επεξεργασία
Η επίσημη ονομασία της Αδελφότητας του Μεγάλου Σουβλάκιου (ή του Σουβλακομάγνου). Πρόκειται για ένα θρησκευτικό μοναχικό τάγμα της Κθουλικής Εκκλησίας. Ονομάσθηκαν έτσι από το σουβλάκι που φέρουν στο στόμα τους.
Διάσημη Αγία της θρησκείας είναι η Παναγία η Σουβλακοκρατούσα.
Ίδρυση και ΕξάπλωσηΕπεξεργασία
Το Τάγμα των Σουβλακοφάγων ιδρύθηκε από τον Έλληνα προφήτη Estarian και τον Ζάφωνδα Βηβλεβρόξιο που μετά από ένα Σαββατοκύριακο με τρίμετρα κοντοσούβλια, τυροκαυτερές, μπυρόνια και διάφορα αλκοόλια αποφάσισαν πως ο καλύτερος τρόπος για να βγάλεις τίποτα φράγκα είναι να ιδρύσεις μια θρησκεία. Οι Σουβλακοφάγοι επέδειξαν ιδιαίτερη φροντίδα και τροφή προς τους Πειναλέοντες και γρήγορα κέρδισαν την Αγάπη και την εκτίμηση του στομαχιού.
Το Τάγμα αυτό εισήλθε στην Μόρντορ το 1572, επί Μωάμεθ ΑΒ (και του πουλιού το γάλα που λέμε) όπου και έτυχε μεγάλης διάδοσης. Το πλήρες καταστατικό του Τάγματος συμπληρώθηκε το 1575 όπου και τέθηκε ως βάση του, η πιστή τήρηση των κανόνων του Ψησίματος. Με αυτό επιβαλλόταν η πολυφαγία και το καλό ψήσιμο του κρέατος (και να αρπάξει ολίγον δεν πειράζει, αρκεί να μην έχει αίματα) και απαγορεύονταν η πενία τόσο στους ίδιους τους μοναχούς όσο και στις Μονές και τις Μόνες τους (βλ. Μουσείο του Λούγκρου).
Στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, εδέχθησαν σαλατανικές επιθέσεις από κακούς διαιτολόγους και ανορεξικές μονδέλες, αλλά η πίστη, η τιμιότης και η μπύρα πάντα νικούν. Η θρησκεία του Μέγα Σουβλακέα συνεχίζει να προσελκύει πιστούς από όλη την οικουμένη, μη κάνοντας διακρίσεις και υποσχόμενη ψητούρια, μπυρόνια, πάρτυ, κραιπάλες και σεξ άνευ επιπτώσεων.
Συνέχιση της πορείας του τάγματος τα νεότερα χρόνιαΕπεξεργασία
Από το τέλος του 16ου αιώνα οι Σουβλακοφάγοι είχαν ξαπλωθεί σ΄ όλες τις κθουλικές περιοχές της Ευρώπης, και το 1619 δημιούργησαν ιδιαίτερο Τάγμα με δικό τους Αρχηγό. Οι Σουβλακοφάγοι υπό το ανεξάρτητο πλέον τάγμα τους υπήρξαν τα κυριότερα στελέχη της Κθουλικής Αντιμεταχώνεψης, εργαζόμενοι συνεχώς υπέρ των πιτογυράδικων, ψήνοντας, ιδρώνοντας, πουλώντας και τρώγοντας προϊόντα των λαϊκών κυρίως τάξεων (μπριζόλα, σνίτσελ, κοντοσούβλι). Έτσι κατόρθωσαν να προσηλυτίσουν πολλούς χορτοφάγους τους οποίους και προσχώρησαν στο κθουλικό δόγμα.
Όπως και τα λοιπά ανεξιθρησκευτικά τάγματα, οι Σουβλακοφάγοι υπέφεραν πολλά από τις διάφορες επαναστάσεις του 18ου αιώνα. Παρά ταύτα όχι μόνο επέζησαν των μεγάλων δοκιμασιών, αλλά κατά τον 19ο αιώνα κέρδισαν σημαντικό έδαφος. Αν και παχύτεροι απ΄ όλα τ΄ άλλα τάγματα προσέλκυσαν στις τάξεις τους πολλούς γόνους της ανώτερης αρτιοφαγίας ακόμα δε και βασιλικούς γόνους.
Στην Ελλάδα οι Σουβλακοφάγοι ίδρυσαν δύο μεγάλες Μονές, το Παράρτημα του σουβλατζίδικου του Στέλιου στο Άθλιο Όρος και την Πίτα του Παππού στην Καλαμπόκα.
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
- Αδελφότητα του Σουβλάκιου Magnus
- To πιστεύω της θρησκείας του Σουβλακίου Μάγκνους
- Η εκκλησία του Σουβλακίου Μάγκνους